Annette Boucneau

Koffieneus Annette Boucneau

WIE

Annette Boucneau

WAT

Antropologe, violiste

WAAR

Ath

WAAROM

Ruime interesse vanuit cultuur-antropologische hoek op koffie

“Ik schreef me in als Koffieneus omdat ik de cultureel-antropologische link met koffie legde en hier meer over wilde weten. Koffie is meer dan een drank, het is een verhaal met een lange geschiedenis, van verschillende culturen, vele gewoonten, van een evolutie van elitedrank naar drank van de gewone man, en zo meer. Dat interesseerde mij enorm.”

– Annette

Een koffiehuis in Caïro, Egypte. Mannen babbelen, drinken koffie en roken een pijp. Karl F. H. Werner (lithograaf), Wellcome Library nr. 25224i.

Naar Turkse gewoonte: het koffiehuis

Annette deed uitgebreid onderzoek naar de geschiedenis van het koffiehuis. Artikels, boeken, Engelstalig, Franstalig,… geen letter ging aan haar voorbij. Ze deed onderzoek naar het ontstaan van het koffiehuis, de verspreiding ervan, de vele gewoonten, de diverse klanten, de klassenverschillen en de uiteindelijke neergang.

Een koffiehuis in Caïro, Egypte. Mannen babbelen, drinken koffie en roken een pijp. Karl F. H. Werner (lithograaf), Wellcome Library nr. 25224i.

“Een Griek in Australië vertelde me ooit over zijn kruidenierszaak in de jaren 1960, toen er vooral traditioneel Australisch gegeten werd en de wereldkeuken vrij onbekend was. Hij leerde zijn klanten olijven eten door deze quasi in hun mond te proppen. Stel je voor dat koffie op die manier verspreid zou zijn geweest! Een Arabier op de Grote Markt die kopjes koffie uitdeelde? Koffie heeft haar immense populariteit grotendeels te danken aan het koffiehuis: een plek die veel meer betekenis had dan buitenshuis koffiedrinken.”
– Annette

 

De verzekeringsruimte van Lloyd’s koffiehuis in 1809, Londen. The Elisha Whittelsey Collection, 1959. The Metropolitan Museum of Art, New York.

Het stereotype koffiehuis - waar klanten, naast koffiedrinken, debatten hielden en de krant lazen -, was volgens haar onderzoek niet terug te vinden in België, dit was een eerder Brits verhaal. Verder ontdekte ze dat er veel meer dan enkel de drank werd overgenomen van het Turkse koffiehuis: ook voor het interieur, de koffiejongen, een uniek token om koffie mee te betalen, en zo meer, keken Europese koffiehuizen naar het Ottomaanse Rijk.

De verzekeringsruimte van Lloyd’s koffiehuis in 1809, Londen. The Elisha Whittelsey Collection, 1959. The Metropolitan Museum of Art, New York.